فرزاد باقرزاده
از آن زمان که نام کرامت الله کریمی به عنوان گزینه اصلی سکانداری امور اجرایی شهرستان کهگیلویه بر سر زبانها افتاد، همگان چه موافق و چه مخالف از آن به عنوان یکی از محکمترین و مؤثرترین گامهای نمایندگان دولت در استان کهگیلویه و بویراحمد در زمینه رویکردی واقعی و درست و غیر حذفی به مقوله اعتدال و استفاده از نیروهای صادق و دلسوز و معتقد به آرمانهای اصیل انقلاب اسلامی در قالب اصلاح طلبی و اعتدال خواهی یاد نمودند.
فلذا در آن گرد و خاک و هیاهویی که در آغاز روی کار آمدن دولت تدبیر وامید
عده ای سودجو و مجیزگو بر پا نموده بودند وبه اسم اعتدال میخواستند تا کام
خود بگیرند و این شعار راهبردی دولت را که فرسنگها از اعمال و آمال آنها
فاصله داشت مصادره به مطلوب نمایند، انتخاب کریمی یکی از معدود انتخابهایی
بود که تا حدودی به فرو نشستن آن غبارها انجامید و ثابت کرد که مفهوم
اعتدال، سوء استفاده از همه جناحها و دروغ گفتن به عقیده و افکار خویشتن
نیست، گرچه در این دو سال آن سودجویان بی ریشه هر چه خواستند کردند و به
آنچه می خواستند رسیدند، اما استفاده از آقای کریمی نشان داد که هدف اصلی
گفتمان اعتدال نه بکارگیری افراد رنگ به رنگ و چند پهلو در عرصه سیاسی و
اجرایی استان کهگیلویه و بویراحمد، بلکه برخورداری از توان و ظرفیت همه
نیروهای خدوم و راست کردار و نیک پندار سپهر سیاست در این مرز و بوم
میباشد.
اما همانگونه که همگان به آن واقفند، از همان ابتدای به قدرت رسیدن دکتر
حسن روحانی و با توجه به وعده میانه روی ایشان در همه امور و اعمال اجرایی و
استفاده از همه نخبگان و جناحها در اداره کشور و برخورداری از نظریات
اصولی و درست نمایندگان قوه تقنینی وسایر مسئولان فرهنگی و مذهبی استانها،
تعدادی از این نمایندگان و حامیان آنها در مسئولیتهای کشوری و استانی با
فهمی جزمی و نادرست و غیرواقعی از این نجابت و حسن نیت دولت اعتدال و
حامیان اصلاح طلب و معتدل آن شروع به دخالتهای گسترده و نابجا و بدون
توجیه در تصمیمات مسئولان اجرایی کشور که با اصل تفکیک قوا نیز مغایر بود
نمودند و اعتدال را به حذف وطرد همه مخالفان فکری خویش به بهانه حمایت از
فتنه و فعالیت در ستادهای انتخاباتی مخالفان خویش تعبیر نمودند و البته
هیچگاه از خود نپرسیدند که آیا شرکت در انتخابات و رای و حتی تبلیغ به نفع
کاندیداهایی که که از تمامی موانع اجرایی و نظارتی و انواع فیلترهایی که
اتفاقا در آن زمان همسو نیز بوده اند عبور کرده اند جرم است؟
چگونه و با چه نیتی است که عده ای اصرار دارند که همه آن (به قول خودشان)
سیزده میلیون رای دهنده به کاندیدای دیگر را متهم به فتنه گری نموده و آنها
را از دایره خدمت صادقانه به مردم و تلاش برای آبادانی این خاک پاک محروم
نمایند؟
چرا از دید این دوستان رای به دولتی که اکنون ثابت شده است که به رغم وعده
ها و شعارهای دروغین، از ناپاک ترین دولتهای تاریخ این مملکت بوده است،
جای هیچ گونه اشکال و تردیدی ندارد؟
به هر ترتیب هر چه در این دورسال دولت روحانی و یارانش تلاش نموده اند تا
با شعار وحدت و همدلی و زدودن کینهها و رسمیت بخشیدن به تنوع سلایق و
اندیشه ها، افراطیون اصولگرا را به سمت یکی از اساسی ترین و مهمترین نیاز
این روزهای مملکت یعنی ییوند قلبها و زدودن غبار غرضها و دشمنی ها سوق
دهند، ظاهرا کمتر نتیجه گرفته اند و این دوستان قلیل دست از کاسبی از فتنه و
دمیدن در شیپور تفرعن وتکفیر برنمیدارند!
این کینه ورزیها و دخالتهای غیر قانونی در کار دولت تا بدانجا پیش رفته است
که متاسفانه عملا مدیران سیاسی و اجرایی آن در استانها به نیروهایی منفعل و
دست بسته در مقابل نهادها و اشخاص غیر مرتبط با مسایل اجرایی درآمده اند و
هر گونه حرکت و رفتار و چینشی را باید نه با هماهنگی این نمایندگان و
نهادهای غیرمسوول، بلکه با رضایت و خشنودی کامل آنها انجام دهند! این بی
عملی وخوف و ترس مدیران که بی شک نشانگر وابستگی تام وتمام آنها به صندلی و
میز ریاست خویش به هر بهایی میباشد و یا خدای ناکرده حکایت از عدم اعتقاد
واقعی آنها به اصل اعتدال دارد، باعث شد حتی صدای معاون اول ریس جمهور نیز
در دیدار با استانداران و فرمانداران سراسر کشور در بیاید و ایشان از
دخالتهای وسیع و نابجای نهادهای مخالف دولت در کار نمایندگان سیاسی دولت و
ضعف اقتدار مسوولان دولتی در استانها ابراز نارضایتی نماید.
طبیعی است که ادامه این شیوه نادرست و سوال برانگیز از سوی مسئولان دولتی
در استانها باعث میشود که نه تنها بسیاری از نیروهای آگاه و توانمند و
برخوردار از صحت و سلامت فکری از دستیابی به فرصتها و انجام مسئولیتهایی
که بر طبق نص صریح قانون اساسی حقشان است محروم گردند بلکه از سویی باعث
بکارگیری نیروهای ضعیف و دست دوم و ویا بی اعتقاد در مدیریتهای مختلف
گردیده و از سوی دیگر نگاهی اینچنین مضیق و گزینشی و اعمال بهانه جوییها و
سختگیریهای بیجا، به روح اعتدال که متضمن دیدی فراخ و همراه با حسن نیت و
حفظ حرمت و رویکردی منعطف و بدور از غرض ورزی و اتهامات بی پایه به
فرزندان این آب وخاک میباشد در تضاد وناهماهنگی کامل است.
در نهایت بایستی به جد هشدار داد که کنار گذاشتن کریمی و کریمیها از
دایره همراهی با دولت نشانه بیاعتنایی و دهن کجی به خواسته های مردمی است
که در بیست و چهار خرداد ۹۲ برائت خویش را از تنگ نظریها و بداندیشیهای
عدهای ستیزه جو و توهمگو اعلام نمودند. والسلام