دهه پیشرفت و عدالت که برای چهارمین دهه از عمر با برکت انقلاب اسلامی نامگذای شده است را میتوان بعد مهمی از رسالت تمدن سازی نظام جمهوری اسلامی دانست. اما همین مساله را شاید بتوان یکی از پاشنه آشیل های نظام نیز دانست.
عدالتی که در تعارف و بعضا در تعارفات سیاسی دچار آشوب شده است و نمونه هایی چون فیش های نجومی و .. دل دوستداران نظام را به درد می آورد. البته همه داستان این نیست. چراکه در دولتی که بنام عدالت طلبی و بسط آن بر سر کار آمد چنان هجمه هایی بر سر این واژه مقدس رفت که تا سالهای سال بایستی تاوان آن توسط هواداران واقعی نظام پرداخت گردد. بابک زنجانی ها و مه آفرید ها آفریده همان نگاه پوولیستی به عدالت بودند.
پیشرفتی که مد نظر مقام معظم رهبری است را یقینا با این وضعیت بروکراسی حاکم بر دولت نمی توان حاصل کرد. دولت خسته و فربهی که هزینه های ایجاد شده اش بر دوش مردم سنگینی می کند. دولتی که بایستی برای مردم رفاه می آورد امروز تبدیل به مانعی بر سر رفاه مردم شده است چراکه سازو کار اداری کشور بسیار سست و تنبل شده است.
رهبر انقلاب در خصوص التزام این دو به همدیگر نیز می فرمایند:من به پیشرفت بدون عدالت معتقد نیستم. ما این دهه را دهه پیشرفت وعدالت اسم گذاشتیم؛ پیشرفت بدون عدالت همان نتیجهای را خواهد داد که شما از تمدّن پرجلوهی غرب، امروز دارید مشاهد میکنید... کسانی هستند که از گرسنگی میمیرند و ثروتهای انبوه افسانهای هم امروز در غرب وجود دارد. این بیعدالتی است، اسلام این را از ما نخواسته است؛ پیشرفت، قطعاً بایستی همراه با عدالت باشد.
از این روی به نظر می رسد برای بسط عدالت و توسعه پیشرفت نیازمند یک حرکت انقلابی و مدیریت جهادی هستیم. هماهنگونه که در جبهه های نبرد دوران دفاع مقدس شاهد آن بودیم .هرچند نگارنده در صدد آن نیست که نامی از کسی برده باشد اما همه دلسوزان این نظام به خوبی می دانند که به کدام دلیل واضح روحیه انقلابی گیری و جهادی در دوران دفاع مقدس شکوفا شد و همه نیروهای انقلاب را حول محور نظام جمع کرده بود .
همه می دانند که مدیریت انقلابی و خودباورانه آقا محسن بود که به دور از خود محورى ها فرهنگ جبهه ها را عامل پیروزی در صحنه نبرد کرده بود و از جوانان گمنام آن روزگار مردان هميشه جاويد تاريخ ايران زمين را پديد آورد.امروز هم بي شک نیازمند بازگشت به همان سبک وسیاق مدیریت و استفاده از ظرفيت عظيم نسل جوان تحصيل کرده در به حرکت در آوردن چرخ هاى معيشت مردمانمان هستیم باشد که اينبار آسوده از امنيت مرزهايمان، امنيت اقتصادى را به خانه هاى سرزمينمان ميهمان کنيم.