به گزارش تابناک مازندران، شبه جزیره میانکاله در منتهی الیه جنوب شرقی دریای خزر در همجواری شهر بهشهر در استان مازندران قرار دارد. این تالاب و حیات وحش آن از جنوب به خلیج باریک و کم عمق گرگان و از شرق به آشوراده و از غرب به بندر جدیدالتاسیس امیرآباد منتهی میشود.مساحت آن بیش از 68000 هکتار و ارتفاع آن بین 15 تا 28 متر کمتر از سطح دریای آزاد است.
میانکاله در سال 1348 به عنوان منطقه حفاظت شده تعیین و هم اکنون به عنوان مهمترین پناهگاه حیات وحش،تالاب بین المللی و ذخیره گاه طبیعی زیستی کره زمین و تحت حفاظت محیط زیست جهانی قرار دارد.
از اهمیت میانکاله همین بس که در سواحل جنوبی دریای خزر منطقه ای جز آن وجود ندارد که محیط طبیعی آن دست نخورده و بکر باقی مانده باشد و تقریبا تمام سواحل دیگر بطور گسترده با ساخت و سازهای انسانی همچون جاده،شهر،روستا، کارخانه،فاضلاب و تخریب های دیگر دگرگون شده است.
به همین دلیل سلامتی این منطقه از اهمیت ویژه ای در حفظ سلامتی کل دریای خزر و اکوسیستم آن برخوردار است. سلامتی نسبی میانکاله موجب شده است تالابها و سواحل این منطقه علاوه بر پرندگان مهاجر، محل تخم گذاری و زیستگاه اصلی بسیاری از ماهیان دریای خزر نیز باشد. (به ویژه کپور، کفال و ماهیان خاویاری غیرپرورشی)
نزدیک به نیمی از خاویار ایران در این منطقه صید میشود و به لحاظ زیبایی از پرجاذبه ترین طبیعت گردشگری در استان مازندران است.
پرندگان مهاجر ازجمله: فلامینگو، قوهای وحشی زیبا، عقابهای دم سفید، پلیکان ها، مرغابی های سرسبز و سرآبی و بسیاری از پرندگان مهاجر دیگر که در این مختصر نمی گنجد، هرساله رهسپار این تالاب زیبا میشوند.
همچنین این منطقه و حیات وحش آن زیستگاه و محل سکونت اسب های آزاد و وحشی، پرندگان بومی مانند: قرقاول، دراج، زنگوله بال، گرگ ها، روباه ها، گربه های وحشی، گراز و خرگوشهای زیبا میباشد.
تپه های تاریخی گوهرتپه، دریاچه عباس آباد و منطقه دشت ناز که زیستگاه گوزنهای زرد ایرانی است از جاذبهها ی زیست محیطی این منطقه می باشد.
انعکاس بوته های انار و ازگیل و تمشک های وحشی درآب در کنار حضور هزاران پرنده مهاجر منظره ای بی بدیل و سرشار از زندگی می آفرینند. و هنگام طلوع آفتاب این تالاب بین المللی غرق در ارکستری با آواز پرندگان در مه و غبار صبحگاهی میشود و زیبایی را به اوج خود می رساند.
حال سوال اینجاست که آیا اکوسیستم بکر و تنها زیستگاه حیات وحش کشور را فدای فعالیتهای تجاری در این منطقه باید نمود و یا باید از حیات وحش زیبای آن بصورت یک کمپین و حمایت بین المللی دفاع کرد؟؟؟؟
آیا گسترش و توسعه فضاهای تجاری ناهمگون به مرور بر این تالاب و میهمانان و میزبانان آن منطقه اثر منفی نخواهد داشت؟؟؟
آیا رشد و گسترش و توسعه مخابراتی و تولید سیگنالهای مخابراتی و صوتی و ایجاد نویزهای کابلی به سلامت پرندگان و حیات وحش منطقه آسیب نخواهد زد؟؟؟
آیا هجوم انسانها و تکنولوژی و ماشین آلات، عدم امنیت در بین ساکنین منطقه و تخریب تدریجی این تالاب را در پی نخواهد داشت و این زیستگاه و تالاب زیبا را تبدیل به مردابی که مدفن زباله های غیر طبیعی خواهد شد، نخواهد نمود؟؟؟
و اما حضور بندر امیرآباد در نزدیکی این بهشت مازندران چه خطرات دیگری را میتواند متوجه این حیات وحش و دنیای زنده و زیبای آن نماید ؟؟؟
آیا دولت و دست اندرکاران و سینه چاکان امور تجارت و اقتصاد، با محیط بانان و عوامل محیط زیست منطقه نشستی داشته اند تا بسته های حمایتی و حفاظتی برای این زیست بوم ملی و بین المللی در نظر بگیرند یا اینکه .......... ؟؟؟
آیا تالاب زنده و بین المللی میانکاله به روزگار تالاب انزلی، دریاچه ارومیه، رودخانه زاینده رود، دریاچه هامون و دیگر نقاط بکر این سرزمین که اکنون تخریب شده اند، تبدیل نخواهد شد؟
و آیا اینکه باید منتظر مرگ طبیعی و شاید نه چندان طولانی این تالاب باشیم ؟
و در نظر بگیرید اگر روزی تمام اینها را بدون هیچگونه تاملی از دست دهیم به نسلهای آینده خودمان و جهانیان چه خواهیم گفت؟؟؟
آیا وجود منطقه آزاد ارزش این همه نابودی محیط زیست را دارد؟
چگونه میتوان چشم پوشاند بر این تخریب؟
گفتنی ست جزیره میانکاله در منتهی الیه جنوب شرقی خزر و در ۱۲ کیلومتری شمال بهشهر واقع شده است که از شمال از سوی دریای مازندران به طول ۶۵ کیلومتر (از غرب به شرق) از جنوب و شرق از سوی تالاب و خلیج میانکاله و از غرب از سوی بندر امیرآباد بهشهر احاطه شده است.
و در آخر اینکه کسانی که داعیه پیشرفت منطقه امیرآباد را دارند، این پسرفت را چگونه برمی تابند....؟