روسها مهربان شده اند؟

روش مرسوم انقلابیگیری در مسائلی که جزو مسائل داخلی کشور ما محسوب نمی گردد اما به هر ترتیب جزو منافع ژئوپلوتیک ماست ، همواره اعتراض مدنی و برگزاری تجمعات است اما تسخیر امری غیر قانونی است. نشان این قضیه سخنرانی رهبری در آذر سال 67 در کسوت ریاست جمهوری و مصداق متاخر آن در دوران رهبری، عدم تایید تعرض به سفارت انگلیس در سال 90 بود.

نقطه مقابل این انقلابیگری عاقلانه فحاشی های سیاسی و اقدامات نابخردانه و احساسی است که زیر شعارهای انقلابی اجرا شود.
 مسلم است که قطع رابطه  یکسویه دیپلماتیک، از سوی عربستان  نتیجه حماقت رادیکالها در تسخیر سفارت عربستان  بود. این صحنه سازی مشکوک رادیکالها  برای هزینه زایی به دولت و تسویه حساب داخلی رخ داد  تا روحانی  در موضع دفاعی قرار گرفته و  نتواند موضع محکمی در مقابل عربستان اتخاذ کند .تا از این رهگذر ، رادیکالها، در افکار عمومی و از کانال رسانه های پوپولیتسی خود ، دولت را به سازشکاری و ترسویی و...متهم کرده و  فایده های سیاسی این بازی سازی را در انتخابات آتی مجلس و مهمتر از آن در خبرگان مورد بهره برداری قرار دهند.
این هزینه زایی دیپلماتیک عربستان تنها ضرر  متفقه  ماجرا نبود.نادان ها، با این کار علاوه بر اینکه برگ برنده ما را  تبدیل به پاشنه آشیل کردند، ضمنا شرایطی مهیانمودند که بازیگران منطقه ای امکان طمع ورزی به منافع ملی مان را  نیزداشته باشند.
این بار روسیه سعی دارد از اختلافات مذهبی شیعه سنی استفاده کند.پوشش اخبار حوادث دیروز گویای این است که  این قدرت فرا منطقه ای در فضای رسانه ای اقدام به ترسیم خطوط این بازی خطرناک اما طماعانه نموده است.
در حالی  که سخنگوی کاخ سفید هر دو طرف را به آرامش می خواند (به نقل از آسوشیتد پرس ) اما اسپوتنیک روسییه  با درج اخبار جهت دار و تحلیل های یکسو نگر،  اینگونه اعلام  می کند که  عامل اصلی اعدام این 47 نفر و بخصوص شهید نمر، اردوغان بوده است. چرا که او دو روز قبل از این حاثه در عربستان بوده است. این خبرگزاری این گونه سناریو های خود را تعقیب می کند ، اردوغان به ائتلاف عربستان در مبارزه با تروریسم پیوسته است و بنابراین برای تحریک سلمان روش قاطعیت را به او اینگونه القا می کند. فارغ از مضراتی که سیاست های اردوغان برای منطقه و مسلمانان داشته است ، مساله مهمی که وجود دارد و باید بدان دقت نمود بازی سازی بسیار خطرناک روسهاست.
 همه میدانند که ترکیه در 30 نوامبر 2015 حیثیت روس ها را  لکه دار کرده ولی تا کنون روسیه نتوانسته پاسخ قاطعانه ای به اردوغان دهد. از طرف دیگر روس ها می دانند بدون ترکیه و عربستان نمی توانند در سوریه به نتایج قابل قبولی برسند و این در حالی است که فقط با حمایت ایران نتوانسته اند به وعده های خود در مبارزه با داعش جامه عمل بپوشانند .از سوی دیگر همگان دیدند که اردوغان سلمان را نه بعنوان متحد استراتژیک بلکه به مثابه یک متحد تاکتیکی در یمن یاری نموده و به حمایت دیپلماتیک بسنده کرد.معنای این سخن این است که  اتحاد استراتژیک ترک ها با عربستان به این آسانی ها نیست .
اما ظاهرا این بار روس ها بهانه لازم برای ایجاد فاصله بین ایران و این دو کشور را یافته اند.
بنظر می رسد با توجه به غلیان احساسات مذهبی در ایران ، این بار روس ها تصمیم دارند از این پتانسیل در جهت تحریب شخصیت اردوغان در منطقه استفاده کرده و زمینه ساز دوری هرچه بیشتر ایران از کشورهای سنی منطقه شوند. یعنی استفاده از بازی خطرناک طایفه گری برای حصول منافع خود.
وبهانه دوم اینجاست که متاسفانه  اغلب کشور ها ی موثر در منطقه،  رفتار معترضین ایرانی را در تسخیر سفارت محکوم کرده اند بنابراین طبیعی است که ایران نیازمند و به دنبال یارگیری منطقه ای باشد و معنای تلویحی سخن این است که زمینه برای ورود بازیگری بنام روسیه آماده ترگردیده  است. در اصطلاح عامه در این سناریو ایران ،صورتحاسب سیاسی روسیه را باید پرداخت کند.

و سئوال مهم تر اینجاست. آیا روسیه این بار می خواهد با تغلیظ تعارضات موهوم سنی-شیعه، علاوه برا استحصال اهداف منطقه ای خود در خاورمیانه،  از ایران  به عنوان سدی محتمل در مقابله با  تهدیدات ممکن الوقوع، از سوی گروه های اسلامگرای سنی داخل مرزهای  ژئوپولیو تیک خود استفاده کند؟
هرچند  روسیه از تیزبینی مقامات ایران آگاه است اما به هرترتیب این ، ما هستیم که نباید با سوق دادن رفتار های سیاسی خود که در تعیین مواضع دیپلماسی عمومی مان بسیار حائز اهمیت است امکان چنین سوء استفاده ای را برای روسیه مهیا کنیم.
کوتاه سخن اینکه، نباید عده ای ناخواسته ، نقش پیاده نظام روسیه را در این میدان بازی خطرناک  ایفا کنند.
روسیه ای که در طول تاریخ ثابت کرده است تنها به فکر منافع خود است. چه آن موقع که برای ما نیروگاه می خواهد بساز چه آن هنگام که در تمامی قطعنامه های علیه ایران رای می دهد و چه اکنون که برای فرار از انزای جهانی به خاطر بلند پروازی هایش در اوکراین به رو به سوی  سوریه  آورده  است.

محسن رضازاده، کارشناس ارشد علوم سیاسی montagedrealist62@yahoo.com