سیاه چادر بافی یکی از اصیل ترین صنایع دستی بومی استان بوده این رشته در نقاط عشایری شهرستان فردوس همچون کجه، چاهنو، حسین آباد و ابراهیم آباد درگذشته رونق داشته ولی در حال حاضر در روستای سیدال از توابع شهرستان نهبندان از رونق خوبی برخوردار است.
کد خبر: ۷۱۲۷۷۸
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۳:۰۵ 07 February 2019

به گزارش تابناک خراسان جنوبی، حسین عباس زاده معاون صنایع دستی اداره کل با بیان این مطلب افزود: با سفر به این روستا، میتوان شاهد مردانی بود که به ریسیدن موی بز مشغولند و زنانی را دید که سیاه چادر می بافند. اهالی این روستا در کنار کار دامداری و کشاورزی، سایر اوقات بیکاری را به بافت سیاه چادر اشتغال دارند تا در کنار حفظ اصالتهای منطقه خود، درآمدی هر چند اندک نیز داشته باشند. 

وی ادامه داد: سیاه‌ چادر دست بافته ای است داری، بافته شده از موی بز سیاه که توسط زنان عشایر بافته می شود. عشایر در ییلاق و قشلاق مکانهای معینی برای اقامت دارند که معمولاً در زیر این سیاه چادر ها زندگی و استراحت می کنند. سیاه عباس زاده خاطر نشان کرد: چادر ها همواره از موی بز بافته می شوند و این به چند دلیل مهم است. اول آنکه موی بز خاصیت بسیار مطلوبی برای حفظ آب در مواقع بارندگی دارد و معمولاً آب باران از جداره آن عبور نمی کند. دوم آنکه موی بز در دسترس و ارزان تهیه می شود. سومین خاصیت موی بز سبک بودن آن است و نسبت به چادر های برزنتی جمع آوری و حمل آن راحت تر است. در تابستان در روزهای آفتابی، استراحت کردن در زیر این سیاه چادر ها لذت بخش است. 

عباس زاده گفت: هر سیاه چادر از چند «لت» تشکیل می شود. و هر «لت» نواری بافته شده از موی بز سیاه است. در حقیقت «لت» تکه ای از سیاه چادر است. عرض بین ۴۰ تا ۶۰ سانتی متر است و طول آن گاه ۶، ۱۰ و یا ۱۵ متر است. زنان پس از بافتن «لت» ها آنها را از دو طرف به هم می دوزند تا کم کم به شکل سیاه چادر در آید. 

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار